Botor x 4 – muzyka i malarstwo

[nggallery id=208]

IRENEUSZ BOTOR
Urodził się w 1956 r. w Tychach. Studiował na katowickim Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W pracowniach  malarstwa Jerzego Dudy Gracza oraz pracowni Macieja Bieniasza. Dyplom w 1982 roku. Obecnie pracownik naukowy w Katedrze Malarstwa w Instytucie Sztuki na cieszyńskim Wydziale Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się malarstwem. Autor m.in. cyklów pt. „Zwierzostoły”, „Chleby”, „Zapis”, „Biedaszyby” i „Studium dwóch kobiet”. Współautor wraz z małżonką malarskiego cyklu „Ślady”, będącego odniesieniem się do spuścizny kultury wysokiej Śląska. W 1983 roku uzyskał stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki. W 1984 r. zdobył brązowy medal na  Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa „Bielska Jesień”. W roku 2004 otrzymał stypendium twórcze Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego w Katowicach. Jest autorem dwudziestu dwóch wystaw indywidualnych, brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. W  latach 1986 – 1989 brał udział w szeregu prezentacji sztuki polskiej w Holandii  w programach Kerst In Oost Europa, Hedendaagse Poolse Kunst oraz Bruecke Zwischen Ost Und West w Niemczech, a także w USA. W 2008 roku brał udział w wystawie grupy „Przekaz” w Oberschlesischen Landesmuseums w Ratingen. Posiada kilka zatwierdzonych realizacji malarstwa monumentalnego: plafony na sklepieniu w kościele pw. Św. Marii Magdaleny w Tychach, malowidła w kościele pw. Matki Boskiej Wniebowziętej w Kobiórze, malowidła na sklepieniu w kościele pw. Michała Archanioła w Skrzyszowie, dekoracja sklepienia prezbiterium kościoła w Syryni, wystrój kaplicy klasztornej Sióstr Elżbietanek w Nysie, malowidła na sklepieniu kościoła pw. Św. Piotra i Pawła w Neusiedl w Austrii (diecezja wiedeńska). Jego prace o tematyce sakralnej znajdują się w klasztorze Sióstr Elżbietanek w Nysie, w Kurii Metropolitalnej w Katowicach oraz w Kurii Metropolitalnej w Wiedniu. W 2007 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Po 2000 roku zaangażował się w ratowanie obiektów poprzemysłowych upatrując w nich znaki kultury miejsca.

HENRYK JAN BOTOR
Tyszanin. Rocznik 1960. Gry na fortepianie uczył się najpierw prywatnie u Ewy Szymiczek-Tuszyńskiej, potem w szkołach muzycznych w Tychach  i Bielsku-Białej. Akademię  Muzyczną  w  Krakowie  ukończył  z  dyplomami:  wychowania  muzycznego (1984),  kompozycji  w  klasie  prof. Marka  Stachowskiego (1989)  oraz  organów  w  klasie  prof. Mirosławy  Semeniuk-Podrazy  ( z  wyróżnieniem,  1989). W  1988 roku  pobierał  naukę  improwizacji  u  Jana  Jongepiera  w  Holandii  oraz  w  Letniej  Akademii Organowej  w  Haarlem  pod  kierunkiem  Hansa  Haselbocka  i  Andersa  Bondemana. Ma na koncie nagrody w konkursach kompozytorskich w   Kaliszu 1997), Mikołowie (2002), Krakowie (2004). W  swym  dorobku  kompozytorskim  ma  utwory  symfoniczne, kameralne, fortepianowe,  organowe,  chóralne  oraz  pieśni.  Oprócz  tego  dokonał  transkrypcji  na  organy  utworów  innych  kompozytorów  oraz  wielu  opracowań  kolędowych,  w  tym  pieśni  liturgicznych  wykonywanych w  Rzymie z  okazji  urodzin i  25- lecia  Pontyfikatu  Ojca  Świętego  Jana  Pawła  II   przez  Narodową  Orkiestrę  Symfoniczną  Polskiego  Radia  z  Katowic  i  Chór  Polskiego  Radia  z  Krakowa. Komponował  muzykę  liturgiczną  oraz  opracowywał  pieśni  na  chór  i  orkiestrę  symfoniczną  na  Ingres  Arcybiskupi  Kardynała   Stanisława  Dziwisza oraz  na  wizytę  Ojca  Świętego  Benedykta  XVI  w  Polsce  w  2006  roku (Msza  Święta  na  Błoniach  w  Krakowie). Jedna z ostatnich kompozycji to Oratorium Rudzkie napisana dla Opactwa Cysterskiego w Rudach Wielkich. Oratorium Rudzkie to wielkie dzieło wokalno-instrumentalne, bez akcji scenicznej i bez dekoracji. Przestrzenią pierwszego wykonania utworu było wnętrze bazyliki Matki Boskiej Pokornej w Rudach, 23 października 2011 roku w ramach Festiwalu „Muzyka w starym opactwie”.(Gliwicka Orkiestra Kameralna, chłopięcy chór „Pueri cantores sancti Nikolai” z Bochni, soliści: Klaudia Romek, Piotr Rachocki , Agnieszka Monasterska, Marcin Wolak, dyrygował  H. J. Botor). Szczególnie  interesuje go  orkiestra  symfoniczna z jej niewykorzystaną jeszcze  kolorystyką  przy  konwencjonalnym  użyciu instrumentów.  Jego  zainteresowania obejmują  również  muzykę  filmową.  Wykorzystano  jego muzykę  w filmach dokumentalnych  Jerzego Ridana:   „Imię moje Kinga”,  „Pielgrzymi”,  „Moje miasto”.  W 2010 roku napisał muzykę do filmu dokumentalnego o Słudze Bożym Jerzym Ciesielskim w reżyserii Izabeli Drobotowicz – Orkisz.
W  Akademii  Muzycznej  w  Krakowie  uczy  propedeutyki kompozycji oraz improwizacji. Koncertował w  Polsce, Holandii, Niemczech i Meksyku, wykonując także  własne  kompozycje  i  improwizacje. Wśród  jego  recitali  znalazły  się  koncerty złożone  z  samych  improwizacji  na  zadane  tematy. Brał  też  udział  w  nagraniach  płytowych  swoich  kompozycji  i  improwizacji.

MICHAŁ BOTOR
Ur.1997 w Tychach. Kontakt z fortepianem miał już od wczesnego dzieciństwa. Naukę gry na tym instrumencie rozpoczął w wieku 7 lat w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej w Tychach. Obecnie jest w klasie drugiej Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach w klasie fortepianu pani dr Anny Góreckiej. W lutym 2008 r otrzymał I nagrodę oraz nagrodę publiczności w Szkolnym Konkursie Kompozytorskim „Taniec ludowy” za skomponowanie utworu na fortepian „Oberek”. W marcu 2009 r otrzymał I nagrodę w Szkolnym Konkursie Kompozytorskim na piosenkę z akompaniamentem. W 2009 roku został zakwalifikowany do Etapu Ogólnopolskiego Przesłuchań Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie oraz otrzymał  II nagrodę w III Chrzanowskich Spotkaniach Młodych Instrumentalistów im. Janiny Garści.W październiku 2009 otrzymał I nagrodę w I Edycji Konkursu Młodych Kompozytorów Mijusic im. Janiny Garści 2009. Pierwsze  próby kompozytorskie pojawiły się już w wieku 5 lat, skrzętnie notowane przez ojca. Pasją Michała jest improwizacja zarówno w stylu barokowym, romantycznym, współczesnym jak i jazzowym.