Wernisaż: Podlesie, 16 grudnia 2012, godz. 17.00
Ireneusz jest artystą malarzem, wykładowcą w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego, Henryk wykłada kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie. Michał młodym, utalentowanym instrumentalistą i kompozytorem. Łączy sztuka i nazwisko.
Wernisaż będzie połączeniem muzyki i malarstwa. Pokażemy wczesne prace Ireneusza Botora, jeszcze z okresu studiów i pierwszych lat twórczości. W tym roku artysta obchodzi 30-lecie pracy twórczej. Wyjątkowo udało nam się zorganizować ekspozycję obrazów nigdzie do tej pory nie pokazywanych. Większość nowszych dzieł będzie prezentowana na trwających równolegle wystawach w innych miastach. Otwarcie wystawy uświetni koncert w wykonaniu Henryka Jana Botora i jego syna Michała, ucznia Szkoły Muzycznej w Katowicach.
Kiedy pada pytanie na temat obrazów któregoś z malarzy, odpowiadamy podoba się lub nie. Można mówić o temacie, motywach, kolorze, materii malarskiej. Ta wystawa wymyka się banalnym ocenom. Jest wypadkową rzeczy bardzo odległych w czasie z pierwszej połowy lat 70tych, pierwszych lat studiów, kilku obrazów z najważniejszych cykli malarskich i ostatnich. Niedużych rozmiarów martwych natur. Autor, Ireneusz Botor nie daje się zaszufladkować. Wśród pierwszych, licealnych jeszcze prac są studia postaci rysowane z XIX-wieczną maestrią, portrety rysowane grafitem między innymi Dudy-Gracza, Janusza Karbowniczka, charakteryzują postacie z zacięciem karykaturzysty. Fascynacja hiperrealizmem w dużym obrazie z II roku studiów. Dojrzały cykl z lat 90tych pod tytułem „Zapis” będący reminiscencją malarstwa freskowego zrealizowanego na sklepieniach kościołów, między innymi w Neusiedl w Austrii i w kościele Marii Magdaleny w Tychach.
Wystawa pokazuje niewielkie, oderwane od siebie, a jednak spójne obszary działań artysty.
Nie znalazły się tutaj projekty plafonów z malowideł kościelnych, nie ma też cyklu akwarel „Ślady” ani dorobku ilustratorskiego (autor przez wiele lat współpracował z wydawnictwami SIN, „Śląsk”). Jednak nawet ta szczątkowa dokumentacja ponad 30letniej twórczości świadczy o niezwykłej osobowości autora, o jego rozległej wiedzy
i umiejętnościach, wykraczających poza utarte schematy. Obecnie artysta jest wykładowcą Uniwersytetu Śląskiego
w Katowicach – Instytutu Sztuki w Cieszynie, uczestniczy w konferencjach naukowych, jest autorem wielu publikacji z teorii sztuki. Wernisaż był wydarzeniem szczególnym, gdyż gościnnie wystąpił z koncertem brat artysty Henryk Jan Botor, wykładowca Akademii Muzycznej w Krakowie i jego syn Michał, uczeń klasy II Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach. Na recital złożyły się głównie improwizacje na tematy zadane przez słuchaczy.
Henryk Jan Botor jest kompozytorem oraz jednym z najlepszych w kraju mistrzów improwizacji.
Jest autorem między innymi pieśni liturgicznych wykonywanych w Rzymie z okazji urodzin i 25-lecia Pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia
z Katowic i Chór Polskiego Radia z Krakowa. Komponował muzykę liturgiczną oraz opracowywał pieśni na chór i orkiestrę symfoniczną na Ingres Arcybiskupi Kardynała Stanisława Dziwisza oraz na wizytę Ojca Świętego Benedykta XVI w Polsce w 2006 roku (Msza Święta na Błoniach w Krakowie). Jedna z ostatnich kompozycji to Oratorium Rudzkie napisana dla Opactwa Cysterskiego w Rudach Wielkich.
Bracia Botorowie pochodzą z rodziny śląskiej o bogatych tradycjach muzycznych i malarskich. Ich ojciec, Alfred Botor również zajmował się malarstwem sakralnym. Zmarł wcześnie, jednak pamięć o nim ukształtowała jego synów.
Wystawę można oglądać do 8 lutego 2013 roku,
Tomasz Niechciał
IRENEUSZ BOTOR
Urodził się w 1956 r. w Tychach. Studiował na katowickim Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W pracowniach malarstwa Jerzego Dudy Gracza oraz pracowni Macieja Bieniasza. Dyplom w 1982 roku. Obecnie pracownik naukowy w Katedrze Malarstwa w Instytucie Sztuki na cieszyńskim Wydziale Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się malarstwem. Autor m.in. cyklów pt. „Zwierzostoły”, „Chleby”, „Zapis”, „Biedaszyby” i „Studium dwóch kobiet”. Współautor wraz z małżonką malarskiego cyklu „Ślady”, będącego odniesieniem się do spuścizny kultury wysokiej Śląska. W 1983 roku uzyskał stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki. W 1984 r. zdobył brązowy medal na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa „Bielska Jesień”. W roku 2004 otrzymał stypendium twórcze Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego w Katowicach. Jest autorem dwudziestu dwóch wystaw indywidualnych, brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. W latach 1986 – 1989 brał udział w szeregu prezentacji sztuki polskiej w Holandii w programach Kerst In Oost Europa, Hedendaagse Poolse Kunst oraz Bruecke Zwischen Ost Und West w Niemczech, a także w USA. W 2008 roku brał udział w wystawie grupy „Przekaz” w Oberschlesischen Landesmuseums w Ratingen. Posiada kilka zatwierdzonych realizacji malarstwa monumentalnego: plafony na sklepieniu w kościele pw. Św. Marii Magdaleny w Tychach, malowidła w kościele pw. Matki Boskiej Wniebowziętej w Kobiórze, malowidła na sklepieniu w kościele pw. Michała Archanioła w Skrzyszowie, dekoracja sklepienia prezbiterium kościoła w Syryni, wystrój kaplicy klasztornej Sióstr Elżbietanek w Nysie, malowidła na sklepieniu kościoła pw. Św. Piotra i Pawła w Neusiedl w Austrii (diecezja wiedeńska). Jego prace o tematyce sakralnej znajdują się w klasztorze Sióstr Elżbietanek w Nysie, w Kurii Metropolitalnej w Katowicach oraz w Kurii Metropolitalnej w Wiedniu. W 2007 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Po 2000 roku zaangażował się w ratowanie obiektów poprzemysłowych upatrując w nich znaki kultury miejsca.
HENRYK JAN BOTOR
Tyszanin. Rocznik 1960. Gry na fortepianie uczył się najpierw prywatnie u Ewy Szymiczek-Tuszyńskiej, potem w szkołach muzycznych w Tychach i Bielsku-Białej. Akademię Muzyczną w Krakowie ukończył z dyplomami: wychowania muzycznego (1984), kompozycji w klasie prof. Marka Stachowskiego (1989) oraz organów w klasie prof. Mirosławy Semeniuk-Podrazy ( z wyróżnieniem, 1989). W 1988 roku pobierał naukę improwizacji u Jana Jongepiera w Holandii oraz w Letniej Akademii Organowej w Haarlem pod kierunkiem Hansa Haselbocka i Andersa Bondemana. Ma na koncie nagrody w konkursach kompozytorskich w Kaliszu 1997), Mikołowie (2002), Krakowie (2004). W swym dorobku kompozytorskim ma utwory symfoniczne, kameralne, fortepianowe, organowe, chóralne oraz pieśni. Oprócz tego dokonał transkrypcji na organy utworów innych kompozytorów oraz wielu opracowań kolędowych, w tym pieśni liturgicznych wykonywanych w Rzymie z okazji urodzin i 25- lecia Pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia z Katowic i Chór Polskiego Radia z Krakowa. Komponował muzykę liturgiczną oraz opracowywał pieśni na chór i orkiestrę symfoniczną na Ingres Arcybiskupi Kardynała Stanisława Dziwisza oraz na wizytę Ojca Świętego Benedykta XVI w Polsce w 2006 roku (Msza Święta na Błoniach w Krakowie). Jedna z ostatnich kompozycji to Oratorium Rudzkie napisana dla Opactwa Cysterskiego w Rudach Wielkich. Oratorium Rudzkie to wielkie dzieło wokalno-instrumentalne, bez akcji scenicznej i bez dekoracji. Przestrzenią pierwszego wykonania utworu było wnętrze bazyliki Matki Boskiej Pokornej w Rudach, 23 października 2011 roku w ramach Festiwalu „Muzyka w starym opactwie”.(Gliwicka Orkiestra Kameralna, chłopięcy chór „Pueri cantores sancti Nikolai” z Bochni, soliści: Klaudia Romek, Piotr Rachocki , Agnieszka Monasterska, Marcin Wolak, dyrygował H. J. Botor). Szczególnie interesuje go orkiestra symfoniczna z jej niewykorzystaną jeszcze kolorystyką przy konwencjonalnym użyciu instrumentów. Jego zainteresowania obejmują również muzykę filmową. Wykorzystano jego muzykę w filmach dokumentalnych Jerzego Ridana: „Imię moje Kinga”, „Pielgrzymi”, „Moje miasto”. W 2010 roku napisał muzykę do filmu dokumentalnego o Słudze Bożym Jerzym Ciesielskim w reżyserii Izabeli Drobotowicz – Orkisz.
W Akademii Muzycznej w Krakowie uczy propedeutyki kompozycji oraz improwizacji. Koncertował w Polsce, Holandii, Niemczech i Meksyku, wykonując także własne kompozycje i improwizacje. Wśród jego recitali znalazły się koncerty złożone z samych improwizacji na zadane tematy. Brał też udział w nagraniach płytowych swoich kompozycji i improwizacji.
MICHAŁ BOTOR
Ur.1997 w Tychach. Kontakt z fortepianem miał już od wczesnego dzieciństwa. Naukę gry na tym instrumencie rozpoczął w wieku 7 lat w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej w Tychach. Obecnie jest w klasie drugiej Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach w klasie fortepianu pani dr Anny Góreckiej. W lutym 2008 r otrzymał I nagrodę oraz nagrodę publiczności w Szkolnym Konkursie Kompozytorskim „Taniec ludowy” za skomponowanie utworu na fortepian „Oberek”. W marcu 2009 r otrzymał I nagrodę w Szkolnym Konkursie Kompozytorskim na piosenkę z akompaniamentem. W 2009 roku został zakwalifikowany do Etapu Ogólnopolskiego Przesłuchań Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie oraz otrzymał II nagrodę w III Chrzanowskich Spotkaniach Młodych Instrumentalistów im. Janiny Garści.W październiku 2009 otrzymał I nagrodę w I Edycji Konkursu Młodych Kompozytorów Mijusic im. Janiny Garści 2009. Pierwsze próby kompozytorskie pojawiły się już w wieku 5 lat, skrzętnie notowane przez ojca. Pasją Michała jest improwizacja zarówno w stylu barokowym, romantycznym, współczesnym jak i jazzowym.